Σάββατο 14 Απριλίου 2012

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ των ΑΡΧΑΙΩΝ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΩΝ



Πρόγραμμα Μεγάλων Διονυσίων
 (Τα Μεγάλα Διονύσια διαρκούσαν από την 8η μέχρι τη 14η του Ελαφηβολιώνα μήνα
που αντιστοιχεί με την 28η μέχρι την 2η Απριλίου.)

8η Eλαφηβολιώνα Προάγων. Παρουσίαση των ποιητών και των έργων τους.
9η Ελαφηβολιώνα (βράδυ) Επαναφορά του λατρευτικού αγάλματος.
10η Ελαφηβολιώνα Ημέρα πρώτη. Πομπή, θυσία, διθύραμβος, κώμος;
11η Ελαφηβολιώνα Ημέρα δεύτερη. Αγώνας κωμωδίας (5 έργα).
12η - 14η Ελαφηβολιώνα Ημέρα τρίτη ως πέμπτη. Αγώνας τραγωδίας.

Το Ημερολόγιο των Ποιητών
Έτος. Γεγονός. Διάρκεια.
540 π.Χ. Γέννηση Επίχαρμου.
536 π.Χ. Ακμή Θέσπη.
525 π.Χ. Γέννηση Αισχύλου.
524 π.Χ. Ακμή Χοιρίλου.
520 π.Χ. Γέννηση Κρατίνου.
520 π. Χ. Ακμή Πρατίνου.
512 π.Χ. Ακμή Φρυνίχου.
496 π.Χ. Γέννηση Σοφοκλή.
496 π. Χ. Ακμή Πρατίνα.
486 π.Χ. Ακμή Χιωνίδη.
484 π.Χ. Ακμή Αισχύλου.
482 π.Χ. Ακμή Αχαιού.
480 π.Χ. Γέννηση Ευριπίδη.
472 π.Χ. Ακμή Μάγνη.
470 π.Χ. Θάνατος Έρμιππου.
468 π.Χ. Ακμή Σοφοκλή.
458 π.Χ. Ακμή Εκφαντίδη.
456 π.Χ. Θάνατος Αισχύλου.
455 π.Χ. Γέννηση Αριστοφάνη.
453 π.Χ. Ακμή Κρατίνου.
452 π.Χ. Θάνατος Ίωνα.
450 π.Χ. Θάνατος Επίχαρμου.
450 π. Χ. Ακμή Κράτη.
446 π.Χ. Γέννηση Εύπολη.
438 π.Χ. Ακμή Ευριπίδη.
437 π.Χ. Ακμή Φερεκράτη.
427 π.Χ. Ακμή Αριστοφάνη.
424 π.Χ. Θάνατος Κράτη.
424 π. Χ. Ακμή Εύπολη.
422 π.Χ. Θάνατος Κρατίνου.
422 π. Χ. Ακμή Λεύκωνα.
420 π.Χ. Ακμή Σώφρονα.
415 π.Χ. Ακμή Ξενοκλή.
406 π.Χ. Θάνατος Ευριπίδη.
406 π. Χ. Θάνατος Σοφοκλή.
406 π. Χ. Θάνατος Αριστία.
405 π.Χ. Γέννηση Αντιφάνη.
405 π. Χ. Θάνατος Εύπολη.
400 π.Χ. Θάνατος Αγάθωνα.
394 π.Χ. Γέννηση Άλεξη.
389 π.Χ. Ακμή Πλάτωνα.
385 π.Χ. Θάνατος Αριστοφάνη.
380 π.Χ. Ακμή Αντιφάνη.
361 π.Χ. Γέννηση Φιλήμωνα.
350 π.Χ. Ακμή Άλεξη.
350 π. Χ. Ακμή Εύβουλου.
350 π. Χ. Ακμή Αναξανδρίδη.
344 π.Χ. Ακμή Αστυδάμα.
342 π.Χ. Γέννηση Μενάνδρου
342 π.Χ. Ακμή Φιλήμωνα.
340 π.Χ. Ακμή Έφιππου.
333 π.Χ. Θάνατος Αντιφάνη.
323 π.Χ. Ακμή Μενάνδρου.
330 π.Χ. Γέννηση Λυκόφρωνα.
305 π.Χ. Γέννηση Θεοκρίτου.
300 π.Χ. Ακμή Δίφιλου.
300 π.Χ Ακμή Ρίνθωνα.
292 π.Χ. Θάνατος Μενάνδρου.
263 π.Χ. Θάνατος Φιλήμωνα.
245 π.Χ. Θάνατος Θεόκριτου.
188 π.Χ. Θάνατος Άλεξη.

Διδασκαλία Δραμάτων
494 π.Χ. Φρυνίχου: Μιλήτου Άλωσις.
476 π.Χ. Φρυνίχου: Φοίνισσαι
Αισχύλου: Αιτναίαι στη Σικελία..
472 π.Χ. Αισχύλου: Πέρσαι.
470 π.Χ. Αισχύλου: Προμηθεύς Δεσμώτης.
467 π.Χ. Αισχύλου: Επτά επί Θήβας.
458 π.Χ. Αισχύλου: Ορέστεια.
443 π.Χ. Σοφοκλή: Αντιγόνη - Αίας.
443 π. Χ. Ευριπίδη: Κύκλωψ.
438 π.Χ. Ευριπίδη: Άλκηστις.
430 π.Χ. Σοφοκλή: Οιδίπους Τύραννος - Ηλέκτρα.
Ευριπίδη: Εκάβη - Ηρακλείδαι.
428 π.Χ. Σοφοκλή: Ιππόλυτος.
427 π.Χ. Αριστοφάνη: Διαιταλείς.
425 π.Χ. Αριστοφάνη: Αχαρνής.
424 π.Χ. Αριστοφάνη: Ιππής.
423 π.Χ. Αριστοφάνη: Νεφέλαι.
423 π.Χ. Κρατίνου: Πυτίνη.
422 π.Χ. Αριστοφάνη: Σφήκες.
421 π.Χ. Σοφοκλή: Τραχινίαι.
421 π.Χ. Ευριπίδη: Ανδρομάχη - Ικέτιδες.
421 π.Χ. Αριστοφάνη: Ειρήνη.
418 π.Χ. Ευριπίδη: Ίων - Ηρακλής Μαινόμενος.
415 π.Χ. Ευριπίδη: Τρωάδες.
414 π.Χ. Ευριπίδη: Ηλέκτρα.
414 π.Χ. Αριστοφάνη: Ορνιθες.
413 π.Χ. Ευριπίδη: Ιφιγένεια εν Ταύροις.
412 π.Χ. Ευριπίδη: Ελένη.
412 π.Χ. Αριστοφάνη: Λυσιστράτη.
410 π.Χ. Σοφοκλή: Φιλοκτήτης.
410 π.Χ. Ευριπίδη: Φοίνισσαι
410 π.Χ. Αριστοφάνη: Θεσμοφοριάζουσαι.
408 π.Χ. Ευριπίδη: Ορέστης.
405 π.Χ. Ευριπίδη: Ιφιγένεια εν Αυλίδι – Βάκχαι.
405 π.Χ. Αριστοφάνη: Βατραχοι.
401 π.Χ. Σοφοκλής: Οιδίπους επί Κολωνώ.
392 π.Χ. Αριστοφάνη: Εκκλησιάζουσαι.
388 π.Χ. Αριστοφάνη: Πλούτος.

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ



Ο Πολιτισμός πάντα έπαιζε πρωτεύοντα ρόλο στην ανάδειξη των αξιών και πολλές φορές στην παρουσίαση της ''λύσης'' μέσω της τέχνης και ιδιαίτερα μέσω του θεάτρου.
Το σύστημα της άκρατης κοινωνικής αδικίας σαν πρώτο μέλημά του έχει τη ''χειραγώγηση'' του πνεύματος και τον ευτελισμό του.
Μέσα από εγκάθετα αλλοτριωμένα προγράμματα και θεάματα προσπαθούν να αλλοτριώσουν την κριτική την εποικοδομητική σκέψη και πάνω από όλα τον προβληματισμό.
Το Θέατρο φυσικά δεν έχει ξεφύγει από τη προσπάθεια αυτή του συστήματος της υποτέλειας και της αποχαύνωσης (παρά κάποιες φιλότιμες προσπάθειες κάποιων δημιουργών που όμως μένουν επιμελώς στην αφάνεια.)
Αν δεν είσαι σε κάποια από τις ¨οικογένειες¨ που δίνουν τις κατευθυντήριες, είναι σαν να μην υπάρχεις.
Παραστάσεις και θεάματα έχουν ¨μπει¨ υπό την προστασία εταιρειών και μεθοδεύουν τη θεματική του έργου και τις κάποιες ανησυχίες των δημιουργών.
Αυτό βέβαια έχει ξεκινήσει από δεκαετίας.
¨Δημιουργοί¨ εξαργυρώνοντας κάποια προοδευτικότητα και ένα αμφιβόλου αριστερό παρελθόν, μπαίνουν σε αυτόν το μηχανισμό και συντελούν (άλλοτε ασυνείδητα άλλοτε συνειδητά, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο) σε αυτόν τον αποπροσανατολισμό, δημιουργώντας το ¨Θέατρο της Ατάκας¨.
Εύπεπτα ¨έργα¨ μεταβάλλουν το θέατρο σε ¨χαριτωμένη¨ υπόθεση χωρίς ουσία, δήθεν με το σκεπτικό …<< ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα μη τον βαραίνουμε κι εμείς …>> ή το χειρότερο <<… αυτά θέλει ο κόσμος..>>
Μεγάλο μέρος ευθύνης βέβαια φέρνει κι η τηλεόραση. Μεθοδευμένα παράγει και υποστηρίζει αυτή τη μετριότητα διότι εξυπηρετεί αυτόν τον αποπροσανατολισμό και την αποχαύνωση.
Δημιουργεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων (μέσω της θεατρικής πράξης ή ενός προγράμματος στην τηλεόραση) ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές
Προωθούν στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
Αποστολή του Θεάτρου ως τέχνη είναι να προσπαθεί να δώσει τη λύση και την κάθαρση, ειδικά τώρα που ο λαός την έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ.
Αντί αυτού, μεθοδευμένα, η ποιότητα που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί.
Ένας χειραγωγημένος πολιτισμός είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που προσπαθεί να έχει το σύστημα για να επιβάλει τις ''θέσεις'' του και τις ''απόψεις'' του.

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

ΚΑΖΑΤΖΑΚΗΣ: Το Ιερατείο ενάντια στο Πνεύμα



Το έγγραφο που απέστειλε η Ιερά Σύνοδος στην Εισαγγελία Αθηνών ,τον Φεβρουάριο του 1955, στην προσπάθειά της να φιμώσει τα έργα και το ελεύθερο πνεύμα του Νίκου Καζαντζάκη.


"Εις την Εισαγγελίαν Αθηνών διαβιβάζεται αρμοδίως το έγγραφον της Ιεράς Συνόδου, δια της οποίας ζητείται όπως απαγορευθή η κυκλοφορία των έργων του Ν. Kαζαντζάκη "Ο Kαπετάν Μιχάλης", "Ο τελευταίος Πειρασμός" και "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται", καθόσον ταύτα είναι αντιχριστιανικού περιεχομένου και η ελευθέρα κυκλοφορία των είναι επιζημία εις το αναγνωστικόν κοινόν της χώρας.

Ειδικώς δια το έργον "Ο Kαπετάν Μιχάλης", αναφέρεται εις το έγγραφον της Ιεράς Συνόδου, ότι δι΄ αυτού διασύρεται η Εκκλησία και διαπομπεύονται οι ιεροί αυτής θεσμοί και το τριαδικόν του Θεού ασεβέστατα καθυβρίζεται.

Εις το γραφέν εις την Γερμανικήν έργον "Ο Tελευταίος Πειρασμός", του οποίου κατά τας πληροφορίας της Ιεράς Συνόδου, επίκειται η μετάφρασις εις την Ελληνικήν, περιέχονται πάλιν ανήκουστοι ύβρεις κατά του Θεανδρικού προσώπου του Ιησού Χριστού επιδιώκεται να καταρριφθή η θεότης αυτού και η χριστιανική ηθική, και διαστρεβλούται η Ευαγγελική αλήθεια δια φαντασιοκοπίας, δι΄ αχαλινώτου δε αυθαιρεσίας παραποιείται η σωτήριος διδαχή του Ευαγγελίου.

Εις το μυθιστόρημα τούτο --προστίθεται-- το οποίον είναι συντεταγμένον υπό τας εμπνεύσεις της θεωρίας του Φρόϋντ και του ιστορικού υλισμού διαστρέφεται και κακοποιείται η Ευαγγελική διάγνωσις και δη η Θεανδρική μορφή του Kυρίου Ημών Ιησού Χριστού κατά τρόπον προφανώς βάναυσον, χυδαίον και βλάσφημον.

Εις το κυκλοφορήσαν ελληνιστί έργον υπό τον παραδοξότατον και ασεβή τίτλον "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", τα αυτά περιέχονται τρωτά σημεία, ήτοι διάθεσις ασεβούς χρησιμοποιήσεως των ιστορικών αληθειών του Ευαγγελίου και περιυβρίσεως των ποιμένων της Εκκλησίας και διδασκαλία σοσιαλιστικών ή κομμουνιστικών θεωριών.

Επειδή παρά τα ληφθέντα πνευματικά μέτρα της εκκλησίας ο συγγραφεύς εξακολουθεί να προσθέτη εις τα ικδοθέντα έργα και έτερα τοιαύτα του αυτού ασεβεστάτου και αντεθνικού περιεχομένου, η Ιερά "ύνοδος παρακαλεί όπως ληφθούν τα δέοντα μέτρα προς παύσιν της κυκλοφορίας των.

Ειδικώς δια τον "Tελευταίον Πειρασμόν" ζητείται όχι μόνον να απαγορευθή η κυκλοφορία του, αλλά και να προληφθή η εις την Ελληνικήν γλώσσαν μετάφρασίς του πάση θυσία.

Επί του θέματος τούτου, πληροφορούμεθα, είχον συνεργασίαν ο υπουργός της Δικαιοσύνης κ. Θεοφανόπουλος μετά του υφυπουργού Εσωτερικών κ. Kαλαντζή. Ουδέν όμως ανεκοινώθη επί της συνεργασίας ταύτης."

Εφημερίδα "Έθνικός Kήρυξ,  27 Φλεφάρη 1955