Ο Πολιτισμός πάντα έπαιζε πρωτεύοντα ρόλο στην ανάδειξη των αξιών και πολλές φορές στην παρουσίαση της ''λύσης'' μέσω της τέχνης και ιδιαίτερα μέσω του θεάτρου.
Το σύστημα της άκρατης κοινωνικής αδικίας σαν πρώτο μέλημά του έχει τη ''χειραγώγηση'' του πνεύματος και τον ευτελισμό του.
Μέσα από εγκάθετα αλλοτριωμένα προγράμματα και θεάματα προσπαθούν να αλλοτριώσουν την κριτική την εποικοδομητική σκέψη και πάνω από όλα τον προβληματισμό.
Το Θέατρο φυσικά δεν έχει ξεφύγει από τη προσπάθεια αυτή του συστήματος της υποτέλειας και της αποχαύνωσης (παρά κάποιες φιλότιμες προσπάθειες κάποιων δημιουργών που όμως μένουν επιμελώς στην αφάνεια.)
Αν δεν είσαι σε κάποια από τις ¨οικογένειες¨ που δίνουν τις κατευθυντήριες, είναι σαν να μην υπάρχεις.
Παραστάσεις και θεάματα έχουν ¨μπει¨ υπό την προστασία εταιρειών και μεθοδεύουν τη θεματική του έργου και τις κάποιες ανησυχίες των δημιουργών.
Αυτό βέβαια έχει ξεκινήσει από δεκαετίας.
¨Δημιουργοί¨ εξαργυρώνοντας κάποια προοδευτικότητα και ένα αμφιβόλου αριστερό παρελθόν, μπαίνουν σε αυτόν το μηχανισμό και συντελούν (άλλοτε ασυνείδητα άλλοτε συνειδητά, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο) σε αυτόν τον αποπροσανατολισμό, δημιουργώντας το ¨Θέατρο της Ατάκας¨.
Εύπεπτα ¨έργα¨ μεταβάλλουν το θέατρο σε ¨χαριτωμένη¨ υπόθεση χωρίς ουσία, δήθεν με το σκεπτικό …<< ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα μη τον βαραίνουμε κι εμείς …>> ή το χειρότερο <<… αυτά θέλει ο κόσμος..>>
Μεγάλο μέρος ευθύνης βέβαια φέρνει κι η τηλεόραση. Μεθοδευμένα παράγει και υποστηρίζει αυτή τη μετριότητα διότι εξυπηρετεί αυτόν τον αποπροσανατολισμό και την αποχαύνωση.
Δημιουργεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων (μέσω της θεατρικής πράξης ή ενός προγράμματος στην τηλεόραση) ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές
Προωθούν στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
Αποστολή του Θεάτρου ως τέχνη είναι να προσπαθεί να δώσει τη λύση και την κάθαρση, ειδικά τώρα που ο λαός την έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ.
Αντί αυτού, μεθοδευμένα, η ποιότητα που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί.
Ένας χειραγωγημένος πολιτισμός είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που προσπαθεί να έχει το σύστημα για να επιβάλει τις ''θέσεις'' του και τις ''απόψεις'' του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου