Σήμερα έχει ολοκληρωθεί ο θάνατος της Τέχνης, ακριβώς γιατί έχει συντελεστεί ο πνευματικός θάνατος της.
Παράγει μόνο ανοησία, χυδαιότητα, ψευτιά και πλήθος ακαθαρσιών, καθώς και μηχανισμούς δίωξης των ιδεών και του πνεύματος.
Το κεντρικό «εργαλείο» αποσάθρωσης, ισοπέδωσης και αποτέφρωσης του πνεύματος, συνακόλουθα και κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας είναι η αγοραία «εικόνα», δηλαδή το τηλεοπτικό θέαμα…
Βεβαίως, ανάμεσα στην «τέχνη» που ψυχομαχεί σε επαναλήψεις, σε σιωπές ή σε μιμητικούς, τεχνητούς και κούφιους ακροβατισμούς, δημιουργείται μια Τέχνη που εμπνέεται από την Μαχητική διάθεση εναντίον της καθεστωτικής σαπίλας και χυδαιότητας, ιδιαίτερα εναντίον του νεοταξικού εφιάλτη…
Η Τέχνη, ως μία από τις βασικές κοινωνικές λειτουργίες του Ανθρώπου, για να υπάρξει πρέπει να υπάρχουν οι πηγές έμπνευσής της.
Πρέπει να «βελονιαστεί» και να εμπνευστεί, αλλά και να εκφράσει με απαράμιλλο τρόπο όλους τους πόθους και όλα τα όνειρα του ανθρώπου.
Η τέχνη πρέπει να λειτουργεί ως μέσο για τη λύση κι όχι ως μέρος του προβλήματος.
Γι αυτό κάθε γνήσια πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία είναι ασυμβίβαστη με το ψέμα, την υποκρισία, τη χυδαιότητα και το πνεύμα του βολέματος…
Γίνεται φανερό, συνεπώς, τούτο: Ότι παράγει και αναπαράγει ένα καθεστώς σε αποσύνθεση, ότι είναι συνδεδεμένο με αυτό το καθεστώς και κυρίως το σύστημα της κτηνωδίας του και των «ιδεών» του (ιδεολογήματα απάτης) δεν μπορούν να ΕΜΠΝΕΥΣΟΥΝ πνευματικά και καλλιτεχνικά.
Αντίθετα εκπορνεύουν, πολτοποιούν, διαλύουν και αφανίζουν κάθε ιδέα και κάθε δημιουργικό πνεύμα…
Η Τέχνη, σήμερα μπορεί να ανθίσει μόνο ΚΟΝΤΡΑ σε όλα αυτά, πολεμώντας τη Νέα Τάξη και ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ τις ιστορικές κατακτήσεις, τις πολιτισμικές και αισθητικές παραδόσεις, τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες.
Σήμερα τα ποικίλα «καλλιτεχνικά», μικροσκοπικά μορμολύκεια δεν αμαυρώνουν μόνο κάθε ιδέα καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά στριφογυρίζουν, σαν πεινασμένες ύαινες, γύρω από το σηπόμενο πτώμα του ολοκληρωτισμού και αναπαράγουν όλες τις πνιγηρές αναθυμιάσεις του.
Αυτά τα «καλλιτεχνικά», μικροσκοπικά μορμολύκεια όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με την Τέχνη, αλλά είναι κυνικοί και υστερικοί προπαγανδιστές των «νέων ιδεών» των εφιαλτικών ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης.
Αυτοί οι αλλοτριωμένοι «καλλιτέχνες», «συνωστίζονται» στην αυλή της Νέας Τάξης και σιτίζονται στο παχνί της.
Είναι το «τάγμα» των σύγχρονων, ακριβοπληρωμένων, ιδεολογικών «μπράβων» του καθεστώτος, μια «εστία» παχύσαρκων επιδοτούμενων, οι οποίοι έχουν αναγάγει σε Τέχνη τη φαιά είδηση και ιδιαίτερα τη χυδαία σκανδαλοθηρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου