Οι καλλιτέχνες ζούμε την κάθετη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου όπως άλλωστε οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων. Χάνουν κάθε εργασιακό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα, επιδόματα, περίθαλψη. Δηλαδή οδηγούνται στην εξαθλίωση. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες. Η ανεργία είναι τεράστια σε όλους τους κλάδους
Για τους ηθοποιούς και τους μουσικούς μείωσαν τους μισθούς και τα επιδόματα στα κρατικά θέατρα και ορχήστρες, τα ΔΗΠΕΘΕ και τα δημοτικά μουσικά σύνολα και ωδεία ενώ μείωσαν κατά πολύ τις αμοιβές στον οπτικοακουστικό τομέα.
Από τους δήμους έχουμε καθημερινά δεκάδες απολύσεις μουσικών, εικαστικών, ηθοποιών, ενώ πολλοί καλλιτέχνες που δουλεύουν συμβασιούχοι στην δημόσια εκπαίδευση έχουν προσληφθεί μέσω ΕΣΠΑ με όρους εργασιακής σκλαβιάς.
Η Αισθητική Αγωγή και η Καλλιτεχνική Παιδεία εκτοπίζονται από τον κορμό της εκπαίδευσης.
Αύξησαν τα απαιτούμενα ένσημα από 50 σε 100 αφαιρώντας απ’ τους περισσότερους το δικαίωμα στην περίθαλψη.
Για τους εικαστικούς, τους λογοτέχνες και τους μουσουργούς ακόμα και αυτό το βιβλιάριο απορρίας δίνεται περιορισμένα «μετ’ εμποδίων , ενώ το ασφαλιστικό τους παραμένει άλυτο για χρόνια . Την ίδια ώρα οι λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» του ΥΠΠΟΤ, μοναδικός πόρος ζωής για τους ηλικωμένους ανασφάλιστους δημιουργούς, έχουν απελπιστικά συρρικνωθεί.
Τα δημόσια καλλιτεχνικά έργα και οι κρατικές διοργανώσεις έχουν σχεδόν καταργηθεί.
Η ασκούμενη πολιτική αντιμετωπίζει τον Πολιτισμό ως εμπόρευμα και τους εργαζόμενους σε αυτόν σαν μέσα παραγωγής κέρδους.
Το καλλιτεχνικό έργο αντιμετωπίζεται ως εμπορικό «προϊόν» και η πολιτιστική κληρονομιά ως τουριστική «ατραξιόν».
Μειώνεται συνεχώς ο προϋπολογισμός για τον πολιτισμό.
Κρατικές δομές (θέατρα-ορχήστρες –μουσεία, ΝΠΔΔ) μέσω της υποχρηματοδότησης οδηγούνται στην ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμο
Η Λυρική έχει ήδη αποφασιστεί να παραχωρηθεί στους ιδιώτες, ενώ την οπερέτα που στεγαζόταν στο «Ακροπόλ» την έκλεισαν.
Πολλά ΔΗΠΕΘΕ θυσιάζονται μέσω Καλλικράτη σε κλείσιμο.
Σημαντικά καλλιτεχνικά αρχεία έχουν παραχωρηθεί προς εμπορική εκμετάλλευση, την ίδια στιγμή που απαξιώνονται οι κρατικές δομές όπως το θεατρικό μουσείο.
Οι κρατικές επιχορηγήσεις αντί να σημαίνουν δυνατότητα δημιουργίας, δίνονται για προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων και ελέγχου της καλλιτεχνικής παραγωγής.
Η ορχήστρα των χρωμάτων, δημιούργημα του Μάνου Χατζηδάκη αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα, έχοντας απλήρωτους επί μήνες τους μουσικούς. Ανάλογη η μοίρα και της ΚΟΕΜ και του ΕΕΤΕ .
Οι Αρχαιολογικοί χώροι καταρρέουν από έλλειψη προσωπικού και πόρων, ενώ οι αρχαιότητες μετατρέπονται κι αυτές σε πολιτιστικό εμπόρευμα.
Ο πολιτισμός δεν είναι εμπόρευμα, είναι δικαίωμα κοινωνικό. Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Ο κοινωνικός ρόλος της Τέχνης είναι δικαίωμα του πολίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου